Geschiedenis Bakker Broodnodig
Bakker Gerard (onze opa) was banketbakker en eerste voorzitter van het hoofdbestuur van de in 1924 opgerichte eerste Nederlandse banketbakkersvakschool te Amsterdam, sinds 1956 “De Elsthoff” genaamd. Berkhoff verwierf bekendheid doordat hij in 1901 bij het huwelijk van Koningin Wilhelmina (1880-1962) en Prins Hendrik (1876-1934) een bruidstaart aanbood. Daarmee introduceerde hij de toen nog Engelse wedding cake-traditie in Nederland. Zijn “Banketbakkerij en Salon voor Ververschingen”, later “Elsthoff Patisserie Tearoom” in de Leidsestraat, was ruim vijfenzeventig jaar een begrip in Amsterdam en omstreken.
Ter gelegenheid van het huwelijk van Koningin Wilhelmina (1880-1962) en Prins Hendrik (1876-1934) in 1901 nam Elsthoff het initiatief het Koninklijk bruidspaar een bruidstaart aan te bieden. In het Engeland van de tweede helft van de negentiende eeuw gold de royal wedding cake als het “vlaggenschip van de Engelse bankethandel”, maar in Nederland was het gebruik onbekend. De aanbieding van de bruidstaart bracht Elsthoff en het banketbakkersvak bekendheid. De bruidstaart bij het huwelijk van Koningin Juliana en Prins Bernhard in 1937 zou gemaakt worden door J. Jongert, leraar aan de NBV vakschool “De Elsthoff”.
Als lid van de in 1885 in Amsterdam opgerichte Nederlandse Banketbakkers Vereniging (NBV), zette Elsthoff zich actief in om het tot dan toe ontbrekende georganiseerde banketbakkersvakonderwijs vorm te geven. Het in 1907 geïntroduceerde leerlingstelsel en examenregeling bleek na aanvankelijk succes niet te voldoen.] Ondertussen was het ledental van de NBV landelijk dusdanig gegroeid, dat het verenigingsbestuur gesplitst werd in een hoofdbestuur en een afdeling Amsterdam, de laatste onder voorzitterschap van Elsthoff. Als zodanig werd hij de stuwende kracht achter de oprichting van een landelijke banketbakkers vakschool in Amsterdam, de eerste in zijn soort in Europa.
In 1924 opende, mede met Rijks- en gemeentesubsidie, de banketbakkersvakschool haar deuren aan de Quellijnstraat 80. In het speciaal voor het doel gebouwde schoolgebouw, werd naast theoretisch en praktisch onderwijs, lesgegeven in moderne talen, boekhouden, handelsrekenen, Nederlandse taal, schoonschrijven en sierkunsten. In de hoogste klassen werd verder nog onderwezen in warenkennis, wetskennis en bedrijfscontrole. In het schoolgebouw vond ook de historische collectie van de NBV onderdak, bestaande uit literatuur, kookboeken, menu’s en gereedschap.
Elsthoff zou van 1924 tot 1933 optreden als voorzitter van het vakschoolbestuur.[2] Als eerbetoon werd de school na de verhuizing in 1956 naar de huidige locatie aan de Wibautstraat 220-222, “De Berkhoff” genoemd. Als voorzitter van het NBV hoofdbestuur (1927-1934) en redacteur van het vakblad De Banketbakkerij (1935-1942), zou Elsthoff nog lange tijd een belangrijke rol in de banketbakkerswereld vervullen. Als blijk van waardering voor zijn inspanningen om tot Europese samenwerking met vakgenoten te komen, werd hij door de Belgische en Franse zusterorganisaties tot erelid benoemd.